Gözyaşları coşkun bir sel

Çocuktan farksız şaşkın bakışlar

Uzaklık bitmeyen bir senfoni

Bir el alıp alıp ötelere savuruyor tohumu

Rüzgar lâl makamında

Türküler çok yakın bir kulübe

Noktada büyüyor hıçkırık balonları

En sararmışı da Gesi Bağları

Hep hay derken biten hasretler

Mimde çağlayana dönüşen sükut

Bir sel en çok da gözyaşı renginde

Bulutlar yorgun birer yastık

Sema kâğıtta daralan sırça saray

Uzak ülkelerin ardındaki tebessüm

Koşmak vaciptir kazası da yok

Çocuklar sahi çocuklar

Bu türkülerde saklı sahi çocuklar

TURHAN BOZKURT