BeyazKalemler Logo
Anasayfa
Şiir
Öykü
Mektup
Deneme
Kitap
Sinema
Söyleşi
Linkler
Künye
Üye Ol Şifremi unuttum İletişim
Anasayfa Gökhan Ünsal  
OYUNCAK
sessizce çöktü bi kenara... parmaklarına bakıp yaşını saydı... sağ elindekiler bitti... baş parmak işaret parmağı.... yedi yapıyordu... orta leyleğe az kalmıştı... ve gül ağacına geldiğinde kocaman bi çocuk olacaktı...
OYUNCAK

sessizce çöktü bi kenara... parmaklarına bakıp yaşını saydı... sağ elindekiler bitti... baş parmak işaret parmağı.... yedi yapıyordu... orta leyleğe az kalmıştı... ve gül ağacına geldiğinde kocaman bi çocuk olacaktı... kardeşini hatırladı... keşke o da şimdi burda olsaydı... neden yedi ki o dutu... oysa kendisi uyarmıştı onlar çürük diye... şimdi kimbilir kaç gün hasta yatacaktı... kafasını sesin geldiği yöne kaldırdı... kargaymış dedi yine benim ağacımda pis karga... sessizce kalktı büyükçe bir taş alıp kargaya fırlattı... ve arkasından nerelere kadar uçtuğunu seyretti... keşke benimde kanatlarım olsaydı kardeşimi de alıp İkidikme ye uçardım dedi içinden... oranın toprağı daha yumuşaktı orda daha güzel olurdu arabacılık oyunu... acaba kurudu mu diye düşündü dün çamurdan yaptığı kamyonet... onunla tüp taşıyacaktı şehirlere... kardeşi de kum taşıyacaktı traktörü ile... eve dönüp kardeşimin oyuncak traktörünü alsam izin verir mi Akif diye içinden geçirdi bir an... sonra annesine hayıflandı... `Beni hiç sevmiyor, hep kardeşime oyuncak alıyor, bi daha çerçi geldiğinde ambardan buğday çalıp o kiti alacağım, köyün en güzel arabası bende olacak, Ahmet bile peşimden koşacak biraz sürmek için, ama vermem ona` dedi elindeki ağaç kurularını yere fırlatırken...

birden yerinden kalkıp az önce saçtığı dal parçalarını yeniden topladı... mertek gibi kenara dizdi önce sonra da ayağıyla yol çizmeye başladı... ne kadar engebeli yokuşlu virajlı olursa usta şöförlüğünü o zaman daha iyi gösterirdi...lastik ayakkabısını çıkardı ayağından ve dalları ona doldurmaya başladı... Cela`nin en iyi kamyon şöförü oydu... bütün bu dalları hiç düşürmeden Kabaktepeye kadar taşıyabilirdi... tıka basa doldurdu ayakkabıyı... sonra daha uzun dallarla destek kazık çakıp kenarlara bi kat daha çıktı...

Yorum Yaz | Sayfayı Yazdır
Yorumlar
sükût sesleri
küçük, sıradan, hepimiz gibi, hepimizin hayatından bir parça gibi.

hepimizin çocukluğu gibi de güzeldi..
 
 
?yeler
>  YAZARLAR
 
Ali Pektaş
Cahit Yağmur
Çağla Göksel Çakır
Deral Baran
Elif Konar
Elif Şeydâ Ö.
Fatma Zehra
Hıdır Ala
Hilal Küçük Özdamar
Nihat Dağlı
Recep Şükrü Güngör
Turhan Bozkurt
Yüsra Mesude Arslan
 
>  EN COK OKUNANLAR
 
Bilmem ki
Medine`nin Gülü
ANSIZIN
OYUNCAK
Su güzeli
YAŞAMIN GİZEMİ
RECEP ŞÜKRÜ GÜNGÖR İLE SÖYLEŞİ/ İbrahim Gökburun
İNCE BİR SIZI
GENÇ YAZAR ADAYINA ÖĞÜTLER!
GECE MÛSIKÎSİ