Beyaz Kalemler - HÜZNÜ MAVİ, GÖMLEĞİ MOR -

-O yazdıkları şiire çıkan bir denemecidir. Şiir yazmayan şair de denebilir.

-Her şeyden önce çok iyi bir okurdur.

-Yanlış zamanda dünyaya gelmiş âdemoğullarından biridir. İlk kitabı ‘Mavisini Yitirmiş Yaşamak’, iki yıl yayımlanan son kitabı ise ‘Yitik Hüzün’ adını taşır. Hep Yitik Cennetin izini sürmüş, bir düş bahçesinden okura seslenmiştir.

-Hüzünlü güzelliklerin peşinde iddiasız ve sade bir hayat sürer.

-Ağabeydir. Yazarlık taslamaz. Kapısını tıklatan herkesi dinler.

-Gülmeyi, güldürmeyi ve ironiyi de iyi bilir.

-İşinde titizdir. Ama öyle böyle değil. Titizliği ona baş ağrısı ve mide ağrısı şeklinde döner.

-Mektup yazmayı sever, mektup almayı da… Türk edebiyatının en çok mektup alan yazarlardan birisidir dersek abartmış olmayız.

-Yazarların her dergide, gazetede gözükmek için çaba sarf etmesini şaşkınla karşılar ve yazı şehvetinden Allaha sığınır.

-Yazarlıkta iki düşü vardır. Ağaçlar ve kadınlar üzerine kitap yazmak.

-Yemekte ya da kahve içerken aforizma gibi laflar edebilir. En son aforizması “Entelektüel adam ayran içmez.” idi. Niye diye sormayın ben de bilmiyorum…

-Sinirlendiği az görülmüştür, ama sinirliyse ortalıkta gözükmeyin.

-Cuma günü yazı günüdür. Öğleden sonra mümkünse rahatsız etmeyin (telefonla olsa bile)

-Yorgun adamdır. Kaçıp gitmeyi sık sık dillendirir, ama hep işinin başındadır.

-Taşra dergilerine karşı zaafı vardır.

-Bir gün köyüne döneceği umudunu taşır.

-Kahveyi orta şekerli içer.

-Mor gömlek giyer. Kışın kasket takar.

-Kendisinden söz edilmesinden pek hoşlanmaz.

-Her kesimden okurun saygısını kazanmıştır. Pötürgeli ameleler hassaten kendisine minnettardır.