BÖLÜCÜUzağına düştüğüm gece, Sabaha çıkamıyorum. Yatağım ölüm doğuruyor sensiz. Ağaçtan bir yaprak düşüyor suya. Uykularıma sarılıyorum. |
Uzağına düştüğüm gece,
Sabaha çıkamıyorum.
Yatağım ölüm doğuruyor sensiz.
Ağaçtan bir yaprak düşüyor suya.
Uykularıma sarılıyorum.
Bir keman bölüyor geceyi.
‘Bölücü’ oluyorum.
Dünyayı orta yerinden bölerek.
İstanbul,
Benim bölücü şehrim
Öteki yüzüm,kimliğim,kimsesizliğim...
Ellerime sinmiş kokun.
‘Öteki’ yüzün jilet gibi
Kesiyor şah damarımı .
Yüzünü astığın gün,
Kan damlıyor
Sayfalarında saklı tuttuğun ‘gül’den...
Senin tarihini ben yazdım!
Nasıl unutur bir nefer,
Matarasındaki suyu paylaştığı günleri...
Bir otel odasındaki
Yalnızlığı bilir misin?
Göz kapaklarımda ağır bir metal
Üstüme üstüme geliyor
Gökyüzü.
Altında kalıyorum gecenin.
Çığlık çığlığa
Sabaha yalvararak gel diyorum .
Bir türlü gelmiyor..
Bir türlü kapatamıyorum
Gözlerimi
Sensiz...
1 Nisan 2007 Adana
Deral Baran
Kaynak: Eklenme Tarihi : 2007-04-19 11:52:36 Değişiklik Tarihi : 2007-04-19 12:21:56 Okunma Sayısı : 6867 |
İnternet Altyapısı : Ejder Bilişim |