KIYINDA SÖNDÜ FENERLER

Kandiller yanarken sofam kara Göz göz oldum hicran denizinde Ses verdiğim sen sessiz gemim Bana gelir mi attığın kulaçlar

Avuç avuç sevdadan topladım

Bu gündüzün arka bahçesinde

Parşömen kâğıda yazılı her şey

Aşk yok fal oklarının hedefinde

Başım semaya ermedi sudayım

Mercanlar omuz omuza madem

Yalnızlığım hayra alamet değil

Avucumda eriyen ıslak harfler

Kandiller yanarken sofam kara

Göz göz oldum hicran denizinde

Ses verdiğim sen sessiz gemim

Bana gelir mi attığın kulaçlar

Hatıra diye ayaklarımın altında

Öğüttüğüm en candan umutlar

Dizlerim yorgun nabzım durgun

Kıyında söndü fenerler fenerler

TURHAN BOZKURT