Su güzeli

safa ile...

Bugün İstanbul`a kar yağdı.
Ellerim üşüdü.
Kız kulesi,
Ki;
Kaybolmaz sudaki ayakları.
Kime sığınmak gerek bilmem ki?
Varlığını bilmezsem şuracıkta ölürüm.
Taş duvar, gök kubbe
Duydun mu?
Elleri yosun tutmuş sevgilimin.
Gözleri bayramlı
Süleymaniye’nin avlusu gibi bakıyor.
İlk seni `kenar bir mahalle de ` öpmüştüm.
Utanmış, sonra da İstanbul`a sığınmıştık.
Bir yandan da yağmur alıp götürmüştü
Günahlarımızı.
Ne zaman İstanbul a kar yağsa üstüme sen düşersin.
Seni alıp kız kulesi`ne giderim.
Orası derin
Kalbin gibi açılır pencereleri.
Boğulmuyor yüzyıllardır.
Çünkü
Kaybolmaz sudaki ayakları.
Su gibisin biliyor musun? Sana `su güzeli` dediğimde
İlk suçu işlemiştim...