FOTOĞRAF

Her sabah yüzünle uyanıyorum./ Yara bere içinde kaşın-gözün/ Uzaklaştıkça uzaklaşıyorum Senden ...

Her sabah yüzünle uyanıyorum.

Yara bere içinde kaşın-gözün

Uzaklaştıkça uzaklaşıyorum

Senden ...

Kefen giymiş bütün ahali

Ölümle konuşuyor ‘evliler’

Ağzından çıkan kelimeler

Boşluğa düşüyor sessizce.

Sessizce çıkıp gidiyorum

Bu şehirden ...Arkama bakmadan

Sen kal ,

Anılarımızı saklı tut

Avuçlarında.

Yabancı gözlerle bakamam sana

Bırak ,

Yalnız başıma ağlamak istiyorum.

Git at kendini denize,

Kendi sularında kal.

Ben ,

Yolunu kaybetmiş yorgun ‘süvari’

Yarışı bırakmalıyım artık...

Yaralı bir yürek acılı bir coğrafya ya benzer.

Ölüm kapımda asılı duruyorken

Çek vur beni...

Bu kadar kirlenmişken ellerimiz

Suyu ortak edemeyiz günahlarımıza

Kapatıp gökyüzünü üstümüze

Sessizce çıkıp gidelim bu şehirden...

Deral Baran

1 Haziran 2007

İstanbul