Telefona bakma, meşgule düşsün kafiyeler

Anlık ilhamlar yanıltmasın, aşk hüznü sever

14 Şubat’lar coşturuyorsa içindeki okyanusu

Yanlış vakitte boş bir hayal peşindesin demektir

Ardına bakma gözlerinde kalsın saklı gülüşler

Seslenen kemancı çevirmesin seni, aşk sükuttur

Aylar yıllar korkutuyorsa yak ufuktaki günleri

Bırak bu şehirde kendi bildiğim şarkıyı çalayım

Her şey avare bir trenden inen o hercainin eseri

Bu kaos içinde duyamazsın kelimelerimi, olsun

Senden bir iz biraz da umut kırıntısı kalsa yeter

Ardına bakma, kemancı da bekçiler de sustu

TURHAN BOZKURT