birinci gün/
Gece oldu sevgili
Siyah pelerinli bir hüzün kol geziyor sokaklarda
İnsanların evlerine çekilmeleri ondan
Camlara vuruyor
Duvarlardan sızıyor
Odalara siniyor
Yorganı üstlerine çekiyor insanlar korkuyla | ESKİ ZAMAN DEFTERİ
birinci gün/
Gece oldu sevgili
Siyah pelerinli bir hüzün kol geziyor sokaklarda
İnsanların evlerine çekilmeleri ondan
Camlara vuruyor
Duvarlardan sızıyor
Odalara siniyor
Yorganı üstlerine çekiyor insanlar korkuyla
Ahh! hüzün kaçakları
Bilmiyorlar
Bilmiyorlar
Ben uyumadım sevgili
Geceyle göz göze geldim,
Beni bağışla bilirsin
‘Göz göze gelince bütün evliler bekar’
İkinci gün/
Nereye gitsem
pencere kenarlarında unutulmuş
bir ıssızlık buluyorum
ruhumu saran bir yalnızlık
üçüncü gün/
hangi şiir vardı
unuttum
öperken seni
dudağının kıyısında
dördüncü gün/
Ahh üşüyor gecemin sen vakti
Ses kırılıyor camlarda
Dil kanıyor
|