Hüzünlü bir sonbahar kapımda

Yaprak yaprak dökülüyorum

Avuçlarımda iki damla gözyaşı

Ağlayabilmek ne güzel şey

Sana

Bana

Elena’ya

Kalbim,

Yarım ay gibi bir buluttan sarkıyor

Geceye sığınıyorum

Uçurum oluyorum,bir kapıdan geçerken

Islak toprak kokusu alıyorum.

Üstüme yağmur yağıyor

Ilık bir rüzgar vuruyor yüzüme

Küçük bir kızın gözlerinden

İçeri sızıyorum.

Hû çekiyor bir derviş

Elif diyor bütün ruhunu ortaya koyarak.

Toprak ne güzel,yaprak ne güzel

Bulut ne güzel…                                                              

Ağlayabilmek ne güzel şey

Sana

Bana

Elena’ya…

Deral Baran