Dalgın martı uçmakla konmak arasında

Vakit geçti geçecek babı derya cömertken

Sahilde bekleme sen de yar serin maviyi

Dalgın martı kapa gözlerini madem kaldın

Kumsal belki besler yüreğini

Derdi maişet cümle aleme vacib iken

Avare vakitlerde çoğalttığın yalnızlık

Seni sende esir etti serin maviden uzak

Solgun bakışlı sakla kanadını aldandın

Kumlar belki sarar üşümeni

TURHAN BOZKURT