Deniz kenarında çöl çiçeklerini düşlerim

Yakarken dirilten nefhayı arar nefesim

Yalnız geldim bu sahile yalnız öleceğim

Ellerimde soldu her çiçek nasıl beklerim

Gözü yaşlı kelimeler neden bende kaldı

Guruba karşı beklerken sadece o martı

Sükun yahut hırçınlık yeline koşarken

Gözü yaşlı kelimeler kimden bana kaldı

Ey bu semanın sahibi affeden Sen’din

Kıyamda iken çözülen dilim pür isyan

Kelimelerimden tutup yeniden yıkadın 

Ey bu sevdanın Sahibi affeden Sen’din 

TURHAN BOZKURT